علیرضا خالو
نیل به فناوری های پیشرفته همواره از اهداف پژوهشگران، صنعتکاران، مشاوران، پیمانکاران و در مجموع آحاد جامعه از دیرباز تاکنون بوده است. در دهه 1950 میلادی، برخی کشورها از جمله ژاپن و آلمان، فوق روان کنندهها را جهت کاهش مقدار آب مصرفی و دستیابی به مقاومت بالاتر سازههای بتنی و بویژه در راستای کاهش ابعاد المان های سازه ای به منظور کاهش وزن سازه و نهایتاً کاهش نیروی ناشی از زلزله (در کشور ژاپن) تولید و عملکرد آنها را ارتقاء داده اند. ارتقای کیفیت بتن در اجرا بویژه در محل هایی با ازدحام میلگرد و نیز در اتصالات به جهت حصول اطمینان از نبود حفره در بتن و در لابلای میلگردهای متراکم همواره از اهداف پژوهشگران در آزمایشگاه و مجریان بتن در کارگاه بوده است. قالب بندی های ویژه از نظر معماری، زیبایی بصری المان های سازه ای و همچنین نیاز به بتن با تراکم بالا بدون استفاده از روش های معمول تراکم، زمینه ساز تحقیق و تولید بتن خودتراکم بوده و می باشد. امید است با ارائه مقالات تخصصی در این زمینه به هر چه بیشتر نمودن اطلاعات دست اندرکاران بتن خودتراکم و سوق بتن های معمول به این روش، بیش از پیش منجر شود. پیشاپیش از بانیان برگزاری این کنفرانس ملی، کمیته اجرایی، کمیته علمی، سخنرانان، و ارائه کنندگان مقالات علمی و اجرایی، برگزارکنندگان کارگاه های تخصصی و انجمن های حامی و حامیان قدردانی نموده و سربلندی کشور را آرزومندم.
علیرضا خالو ، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف ، رئیس هیئت مدیره انجمن علمی بتن ایران.